KISIR YEMEK

KISIR YEMEK

Dünyanın en insan canlısı insanı değilim bu bir gerçek, ama yer yer sevecenlik ne bileyim bir hoşsohbetlik (hoşsohbet olmak durumuyla ilgili yeni öğrendiğim bir kavram var "muhabbetçi",yarı ingiliz yarı türk bir başka arkadaşımın tanımlaması.) gelmiyor değil, birazda yalnız kalmayı ve yalnız olmayı hiç ama hiç sevmiyorum. Böyle zamanlardan birinde çokta genç iken üniversiteye başladığım zamanın ilk yılında apartta kalıyorum, sınıf arkadaşlarımdan bir kız da o apartta kalıyor. Trakya insanını ilk onunla ve yine aynı apartta kaldığım oda arkadaşımla tanımaya başladım. Şimdi ikisiyle de hiçbir yer ve zamanda görüşmüyor olmam ve görüşmeyecek olmam durumundan dolayı gönül rahatlığıyla isim verebilirim. Kendisiyle ilgili anlatmak istediğim şeyler olan sınıf ve apart arkadaşım Merve. 

Hergün okula beraber gidip geliyoruz, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor, ne kankalık ama. Bir sevgilisi var ve beni tanıştırmak istediğini söyledi, yahu nasıl oluyor 24 saat beraberiz kızın sevgilisi varmış hiçbirşeyden her zamanki gibi haberim yok. Siz siz olun benim kadar ilgisiz olmayın, ilgisizlik iyidir ama umursamazlığa kaçmasın. Ben öyle ki biri karşıma çıkıp "seni seviyorum,aşkından ölüyorum" demedikçe anlayamayacak umursamazlıktayım,fena, çok fena, yaş geçiyor, nasıl olacak bilmiyorum. Tanıştırdı, ben çok anlamam iyi işte fena değil dedim,çocuk bundan biraz kısa, aman canım çözümü olmayan şeylere kafa yormayalım dedim. Bir zaman ilişkileri sürdü haftada en az bir gün kısır partisi yapıyoruz,ne eğlence ne eğlence. 

Merve beni ağlayarak aradı, çok kötüyüm bizim odaya gelsene, hemen zıplaya zıplaya bir solukta vardım kapıya, o zamanlarda deli gibi asansörden korkuyorum, 15. kata bile zıplaya zıplaya gidiyorum. Kim bilir nasıl gereksiz bir işimi bırakıp bir solukta yanına vardım. Anlat neler oluyor dedim, çokta marifetliydi arkadaşım yemeğe falan çok giderdim, hafiften sağa sola bakınmadım değil ne yiyip içebilirim diye. Ya damla dedi öğlen çocukla kısır yaptık yedik, iyidi hoştu, yanına çay bile koyduk, yeme-içme faslı bitince ben kalkıp aparta geldim, mesaj attı bana senden ayrılmak istiyorum; "Daha öğlen kısır yapıp yemiştik, ne ayrılması dedim" dedi. Oluyor tabi böyle şeyler, yüzme bilmiyorsun diye ayrılan erkekte duydum.

Çok üzüldüm tabii, hemen telefona sarıldım,gerçekten çocuğun adını hatırlamıyorum; "Alo bilmem kim Merveyle ayrılmışsınız öylemi" evet cevabı geldi karşıdan, "Ya nasıl olur daha öğlen kısır yapıp yemişsiniz yazık değil mi bu kıza", cevap fazla düşündürücü; "Kısır yaptı diye ondan ayrılamaz mıyım ?"

Üzerinden 6 yıl geçmiş olmalı, o çocuğu daha sonraları birçok kez başka bir kız arkadaşıyla gördüm, Merve de evlendi.

İnsanlar tahmin edemediğiniz veya edemeyeceğiniz bahanelerle karşınıza çıkıyor, bahaneleri olmadığında da kibar olmayı tercih etmiyor, dürüst olduğunu sanarak saçmalıyor.

Ne zaman kısır yesem bu hikaye aklıma gelir.