OMG Nerdeyse 2 Yıl Olmuş!!!

NEE!!! 2 Yıldır yazmamak planlarım arasında yoktu, aslında bikaç taslak yazmıştım ama sonra bunları neden yazdığımı unutup devam edemedim gibi birşey oldu.

En son taslağımla ilgili bir anım var, yazmakla hasret giderirken oradan başlayayım...
Geçen yıl Temmuz ayının başlarında Almanya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan' a tek başıma nerdeyse 20 günlük bir seyahatim olmuştu, aramızda kalsın hayatımın ciddi anlamda güzel seyahatlerinden biriydi. Benim tatil arkadaşlarım da uyumludur haklarını yemiyim ama ben bunu bayadır tecrübe etmek istiyordum veee Budapeşte'de iken ilk günümün ardından yerleştiğim hostele döndüğümde 6 kişilik karma odada 2 genç çocukla kaldığımı öğrendim, tanıştık ikisi de traveller ve 18-19 yaşlarındaydı, ablaları biraz hayat üzerine tavsiyeler verdi, neden vermesin ki?! Zaten ben otobüsle Prag'tan gelmiş ve yorgundum, herkes sessizce uyudu, sonra odaya dingonun ahırı gibi iğrenç kokulu arap mı ne olduğu belli olmayan kaba saba bir amca geldi, ben üst ranzada beni aslında göremeyeceği şekilde yatıyordum ve üzerimde örtülüydü, orta doğu da bilirsiniz belki erkeklerin lipidoları beyinlerinden daha büyük ölçü de aktif, bu amca bana yeltendi mi yoksa yatağımın başında birşey mi yapıyordu bilmiyorum, bağır çağır odamı değiştirdim ve yatmadan önce de Prag ile ilgili birşeyler yazıyordum ve o öylece kaldı...


Geçen haftalarda metrobüse binecektim ve 200 TL mi bozdurmak için bir tekel büfeye girdim, daha 18 bile olmayan bir çocuk rafları diziyordu, nezaketle bunu bozabilir misin dedim suratıma o kadar acayip bir şekilde baktı ki tam bilemiyorum neyi ifade etmek istedi, parayı aldı kasanın oraya gitti kasayı açmadan yok dedi parayı geri verdi, kalplerimiz simsiyah olmuş ben söylemiş olayım... 
Geçen yıldan beri solaryuma Nişantasında aynı yere gidiyorum, şakalar espiriler yapan abi, 10 dk 100 lira beğenmiyorsan keyfin bilir dedi, ya bir sakin olun bizde sabahın köründe kalkıp işe gidip bu iğrenç düzenin bir parçası halinde birşeyler kazanıp hayatımıza sadece devam etmeye çalışıyoruz, eskiden ben haftada 3-5 defa dışarda olmazsam delirirdim, şimdi zaten öyle bir enerjim, neşem, isteğim de kalmadı o ayrı.

Artık herhangi birşeyi karşılığı olmadan yapmak istemiyoruz, çok temel nezaket cümlelerini kurmak istemiyoruz, kafamıza göre langır lungur devam, utanmıyoruz ve arlanmıyoruz.

Yıllar önce de Beylikdüzünde yaşarken bir yerden otobüse binmiştim, yanıma da benden bikaç yaş büyük bir kadın oturmuştu, muhtemelen annesiydi o da hemen çapraza oturmuştu, teyzenin yanı boşalınca kız bana dönüp gülümseyerek kusura bakmayın diyerek kalktı ve annesinin yanına oturdu. Bunu hiç unutamıyorum, nerdeyse her otobüse bindiğimde bu ince davranış aklıma gelir, ama bunu anlayamayacak kadar bile körelmiş olabiliriz...


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İTAATKAR BİR KÖLE

Resim
İTAATKAR BİR KÖLE Tembellikten ama ciddi ciddi tembellikten okulum uzamıştı, 2013 yılında. Her yıl yaz okuluna kaldığım halde 2 dersten okulum uzuyordu, ama şöyle de bir durum var; ben üniversiteye 2. öğretim olarak başlamış, 1. öğretim olarak bitirmiş bir öğrenciyim, tekrar sınava girip puanım türlü fakültelere tuttuğu halde aynı okulun aynı fakültesinin sadece birinci öğretimini yazarak yoluma devam ettim, ne strateji ama. Bu durum olunca tabi ortalamam sıfırlandı hadi bir daha baştan ortalama yap, sınıfta kalmamak için uğraş, çok uğraşmışım belli ki okulum uzamış. Geliyorum İstanbul'a iki ders için ne gerek var şimdi Eskişehir'de kalmaya, bunun yolu var, elektriği var,suyu var. Bakıyorum tamamen duygusal sebeplerden dolayı paraya ihtiyacım var, hem de nasıl ihtiyaç. Bir mağazada çalışmaya başlıyorum, mağaza müdürü üniversite okuduğum için beni ilk önce kasaya koyuyor, sonra kasadaki kızla bazı yüksek sesli diyaloglarımız olduğunu görünce, beni satışa alıyor. 10 il...
Devamı

CANIMI SIKAN BAĞZI ŞEYLER

 Merhaba, Geçen canımı sıkan birşeyleri düşündüm, yani aslında bunları toplayıp bir liste haline getimeyi ve sonrasında aksiyon almayı. Genellikle hayatımın normal akışında kafama, ruhuma uymayan şeyleri değer ve yargı süzgecinden geçirip aksiyon almak ile tanınırım. Kim ne der, nasıl yapar ve düşünür diye uzun süre düşündükten sonra an itibariyle 30 yaşıma da basmış olmanın anksiyetesiyle birşeyleri sıklıkla değerlendirirken bulurum kendimi. Nee, 30 yaşındayım, zamanın ve mekanın ruhsal mutluluğumuzdan bağımsız hareket ettiği epey gün ve zamandan sonra yine de yaşıyoruz işte be dedirten bir yaş. Birçok değinmek istediğim konu varken içlerinden şunu biraz düşünmek istedim, aslında birçok defa kafama takıldı. Kitap okumak. Dinlediğim bir podcastte buarada asla kişisel gelişim kitabı, podcasti falan okumam, bir tek bana mı saçma geliyor kendini herhangi bir dinlediğin veya okuduğun birşey üzerinden kontrole alıyor ve ehlileşebiliyorluk, yani böyle birşey yoktur gibi, astrolojinin bil...
Devamı