IT'S NOT TRUE

IT'S NOT TRUE

Doğru olmayan şeylerin varlığıyla ilgilendiğimiz gerçeği var, aslında neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlayamadığımız gerçeği belki de daha fazla. Bir dönemler senaryo yazarlığı kursuna gitmiştim hocamız her hafta bir ödev veriyor ve herkes kendi bakış açısıyla verilen konuya göre kurgu yapıyordu, senaryo yazmanın başlangıç noktası kabataslak hikaye oluşturmakla başlıyor. Birgün konu vercekken böyle bir tıkandık ne olsun diye, biz amatörler daha kurgulayacağımız konuyu bulamamışken, hoca döndü bize hayat zaten bir hikaye, anlatacak o kadar çok şey var ki seçin birşey işte dedi.

Haklıydı, düşünecek,yazacak,kurgulayacak ve hissedecek yüz binlerce konu var. Heryerimiz anlatacak şeylerle dolu. Geçen gazete okurken 2015 yılında kitabı çıkmış bir yazarla ilgili bir yazıya denk geldim, buarada kitabı daha alıp okumadım ama yazarın adı Ömür İklim DEMİR, kitabın adı Muhtelif İlhamlar. Ömür bey bir avukat ve yıllarca bu işi yaptıktan sonra üretmekten kendini alıkoyamamış, 30'unun ortalarında olan yazar okadar çok şey biriktirmiş ki araştırdığım kadarıyla bu tecrübe ve gözlemlerini anlatmak,aktarmak istemiş, kitap ilgi çekici 1 günde bitirdiğini söyleyenler bile var.

Konuyu bi hayli dağıttıktan sonra her pazar olduğu gibi kitap mı okusam, yazı mı yazsam diye düşünürken bu hafta karar vermemi sağlayan bu gibi farklı işler yapıp, edebiyatın içinde olan güzel örnekler oldu.

11 Ağustos saat 22.00 civarları arkadaşımla Nişantası'nda yemek yedikten sonra yürüyerek Mecidiyeköy'de ki evime gidiyorum. Bilenler bilir meydanda iki-üç tane simitçi var. O günde gerçekten canım sıkkın, kalbim insanlığa kırık. Düşüne düşüne yürüyüyorum, biara ayağımdaki Zara babeti kaç TL ye aldığımı bile düşündüm, Zara'dan babet mi alınır kaç para vermiştim ben buna gibi şeyler. Simitçilerden birinin önünden geçerken 3 tane adam gördüm 40 larının başında üçü de, ilk önce çok dikkatimi çekmedi, dikkatle bakmadım sonra gözüm tekrar onlara takıldı. Üstlerinde gri-turuncu Şişli Belediyesi çalışanı kıyafeti var muhetemelen temizlik işindeler, mesaileri bitti ve 3 arkadaş çay-simit yapıyorlar. Simitçinin önüne tekrar geldim ve üçünü izlemeye başladım. Biri birşey anlatıyor, 3'ü kahkalarla gülüyorlar. Gerçek bir kahkaha. Komik birşeyler var ve çay-simitle bunu taçlandırıyorlar. İmrendim. Çok gerçekti. Gerçekten iş bitmiş, rahatlamış ve keyiflenip orada oturuyorlardı. Eve gidene kadar 3 adamı tek tek düşündüm, yüzleri hala aklımda, nasıl mutlu oldukları da tabii.

İstediğimiz duyguyu istediğimiz yer ve zamanda tadamıyoruz. Acı verici, ya erken, ya geç. Hep fazla işimiz, fazla derdimiz, fazla telefona ihtiyacımız var. Bende arkadaşımla yemek yemiştim ama onlar kadar keyıflenmemiştim tüm gece. Neden?

Birkaç senedir insanların tam olarak neyi istediğini bilmedikleri ile ilgili düşünüyorum, bu gözlemimden sonra birkaç gündür daha yoğun düşünmeye başladım.

Anlıyorum, fazlasıyla seninde kalbini kırdılar, 
Anlıyorum, seni de hep iki kişinin arasında kalıp başkasına tercih ettiler,
Anlıyorum, seninde kalbin artık kirlendi.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İTAATKAR BİR KÖLE

Resim
İTAATKAR BİR KÖLE Tembellikten ama ciddi ciddi tembellikten okulum uzamıştı, 2013 yılında. Her yıl yaz okuluna kaldığım halde 2 dersten okulum uzuyordu, ama şöyle de bir durum var; ben üniversiteye 2. öğretim olarak başlamış, 1. öğretim olarak bitirmiş bir öğrenciyim, tekrar sınava girip puanım türlü fakültelere tuttuğu halde aynı okulun aynı fakültesinin sadece birinci öğretimini yazarak yoluma devam ettim, ne strateji ama. Bu durum olunca tabi ortalamam sıfırlandı hadi bir daha baştan ortalama yap, sınıfta kalmamak için uğraş, çok uğraşmışım belli ki okulum uzamış. Geliyorum İstanbul'a iki ders için ne gerek var şimdi Eskişehir'de kalmaya, bunun yolu var, elektriği var,suyu var. Bakıyorum tamamen duygusal sebeplerden dolayı paraya ihtiyacım var, hem de nasıl ihtiyaç. Bir mağazada çalışmaya başlıyorum, mağaza müdürü üniversite okuduğum için beni ilk önce kasaya koyuyor, sonra kasadaki kızla bazı yüksek sesli diyaloglarımız olduğunu görünce, beni satışa alıyor. 10 il...
Devamı

CANIMI SIKAN BAĞZI ŞEYLER

 Merhaba, Geçen canımı sıkan birşeyleri düşündüm, yani aslında bunları toplayıp bir liste haline getimeyi ve sonrasında aksiyon almayı. Genellikle hayatımın normal akışında kafama, ruhuma uymayan şeyleri değer ve yargı süzgecinden geçirip aksiyon almak ile tanınırım. Kim ne der, nasıl yapar ve düşünür diye uzun süre düşündükten sonra an itibariyle 30 yaşıma da basmış olmanın anksiyetesiyle birşeyleri sıklıkla değerlendirirken bulurum kendimi. Nee, 30 yaşındayım, zamanın ve mekanın ruhsal mutluluğumuzdan bağımsız hareket ettiği epey gün ve zamandan sonra yine de yaşıyoruz işte be dedirten bir yaş. Birçok değinmek istediğim konu varken içlerinden şunu biraz düşünmek istedim, aslında birçok defa kafama takıldı. Kitap okumak. Dinlediğim bir podcastte buarada asla kişisel gelişim kitabı, podcasti falan okumam, bir tek bana mı saçma geliyor kendini herhangi bir dinlediğin veya okuduğun birşey üzerinden kontrole alıyor ve ehlileşebiliyorluk, yani böyle birşey yoktur gibi, astrolojinin bil...
Devamı

OMG Nerdeyse 2 Yıl Olmuş!!!

NEE!!! 2 Yıldır yazmamak planlarım arasında yoktu, aslında bikaç taslak yazmıştım ama sonra bunları neden yazdığımı unutup devam edemedim gibi birşey oldu. En son taslağımla ilgili bir anım var, yazmakla hasret giderirken oradan başlayayım... Geçen yıl Temmuz ayının başlarında Almanya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan' a tek başıma nerdeyse 20 günlük bir seyahatim olmuştu, aramızda kalsın hayatımın ciddi anlamda güzel seyahatlerinden biriydi. Benim tatil arkadaşlarım da uyumludur haklarını yemiyim ama ben bunu bayadır tecrübe etmek istiyordum veee Budapeşte'de iken ilk günümün ardından yerleştiğim hostele döndüğümde 6 kişilik karma odada 2 genç çocukla kaldığımı öğrendim, tanıştık ikisi de traveller ve 18-19 yaşlarındaydı, ablaları biraz hayat üzerine tavsiyeler verdi, neden vermesin ki?! Zaten ben otobüsle Prag'tan gelmiş ve yorgundum, herkes sessizce uyudu, sonra odaya dingonun ahırı gibi iğrenç kokulu arap mı ne olduğu belli olmayan kaba saba bir amca geldi, ben üst ranzada b...
Devamı