MENDİL

MENDİL

Bugün Taksim yine çok kalabalık sanki kalabalık olmadığı birgün varmış gibi, da başka bir çok yağmur yağıyor, İstanbul kararmış yine bugün saklıyor bizi, bazen güzel saklıyor.

Haftada en az bir gece Taksim de olurum, kafam yukarılarda gökyüzü ve birkaç eski bina bakışa bakışa yürürüm, adı çok bilinen muhteşem beyaz yapıyı kendileri gibi kaba saba bişey yapıp adına da avm dedikleri o yerin hemen karşısındakine.

Daha çok var arkadaşımla buluşmaya kafamda üşümedi değil, sahi bu kadar insanlar üstüme üstüme tepeme tepeme yürürken nasıl oluyorda kafam üşüyebiliyor, oradaki dükkanlardan birinden bir bere alıp kafama geçiriyorum, üzerimdeki son nakit para da abinin cebine girdi, neyse kart var üzerimde o herşeyi halleder, o en büyük, o birtane, bazen sıcacık evlerde yücelirken bazen de böyle gencecik dillerde yüceliyor.

İşte o malum kitapçıdan aldım alacaklarımı her zaman bir alacağım olur ya zaten, önündeyim, Taksim milletlerarası , aralarından türkleri seçmeye çalışıyorum, memleket tahmini bile yapıyorum vakit geçsin diye kendimle iddalaşıyorum, zaten hep öyle yapmadım mı, kalbimle aklım ters düşmeye ben 15 yaşındayken falan başladı sanıyorum.

Bir el dürdüyor beni kendime geliyorum hemen "bir mendil kızım alır mısın? " nasıl alayım son nakit paramda gitti, akbilde de 10 lira vardı idare edecek beni o geliyor aklıma, yine de cüzdanımı açıp bozuk para belki çıkar diye kurcalarken mendilci amca "hiç paran yokmu diyor, " yok diyorum amca kusura bakma hiç nakit param yok", birazcık daha yaklaşıyor bana ben cüzdana o bana bakıyor, " yapma ya kızım neden öle yaptın,ya başına bişey gelirse buralar çok tehlikeli " diyor.

Bize heryer tehlikeli değil mi, umutsuzluk dolu olan heryer tehlikeli değil mi, birbirimize üzülerek günlerimizi geçiriyoruz, ağlamak için bir damla gözyaşı bekliyor yanıbaşımızda bu daha tehlikeli değil mi,herkes birbirine yalan söylüyor ve kimse kimseyi sevmiyor işte bu daha tehlikeli değil mi, hiçbirimizin akıl sağlığı yerinde değil bu da en tehlikelisi sizce de öyle değil mi