PAST

PAST

Tam uyuyacağım, buraya bakmak istedim ve teşekkürler her gün görüntülenme almışım,10 bin küsür sayısına ulaşmak mutlu etti, samimiyetle yazıyorum, karşılığını görmek sevindirici .

Bunun üzerine şimdi yazılmaz mı dedim, zaten geçen çok alakasız bir şey gelmişti aklıma, bu bir tek bana mı oluyor bilmiyorum, yıllar öncesinden çok acayip şeyler beynime akmaya başlıyor bazen.

Yıl 2011 sanırım, Eskişehir'deyim, üniversite okumaya gitmişim, yani çok tercihim değildi tabi ki önceki yazılarımda da yazdığım gibi babam önüne tercih rehberini alıp nerede tanıdıkları varsa oraları yazmıştı, babama seslenmek istiyorum, hoş değildi yaptığın. Şaka bir yana gerçekten ben tercih yapmayı düşünmüyordum sağolsun babam doldurmuştu tercih listesini, sağlık olsun dedik tabi.

İlk yıl apartta kaldım,orada beraber 1 yıl kaldığım arkadaşımla 2.yılımızda eve çıktık. Onun ortaokuldan beri beraber olduğu bir sevgilisi vardı, sabah akşam anlatırdı, ortaokuldan beri sevgili olmak fikri de değişikti. Sürekli telefonda, bilgisayarda kamerada konuşurlardı. Benimde aşka saygımın olmadığı yıllardı, ışık açık diye delirirdim. Sonra bana hediye uyku için göz maskesi almıştı, ben ona bir alıştım, onsuz yatamaz oldum sonraki yıllarda da ama şuan arada bir kullanıyorum, kötü rüya görünce baya korkunç olabiliyor onu kullanmak.

Eve çıktık, iyi güzel herkesin bir odası var, bu arada okul şehrin bir ucunda biz çarşının ortasında oturuyoruz, bahanemiz de okulun içine kadar otobüs gidiyor, fakültenin önünde ineceğiz mantığı ama benim çarşıda oturduğum için 1 yıl kaybım bile oldu, malum okul çok uzaktı.

Arkadaşımın sevgilisi de Kocaeli'nde üniversite okuyor, bayram seyran yılbaşı hafta sonu ara tatil hepsinde beraberiz, allah mutluluğumuzu bozmasın. Sınav zamanı ev arkadaşımın ananesi bize yemek yapmaya geldi. Biz ananeyle nasıl kankayız, çaylar mı kahveler mi, canımız çekiyor ananeyle boza içmeye gidiyoruz, canımız yemek istemiyor çibörek yemeye çıkıyoruz, ev arkadaşım da deliriyor tabi bu samimiyete, bende yaşlılarla oldum olası çok iyi anlaşırım, anane de mükemmel bir insan gündüz kuşağındaki her programı izleyip üzerine de yorum yapıyoruz. Ev arkadaşım da sevgilisiyle ya kamera da ya telefonda oluyor bunlar olurken, arada bir onu da çağırıyoruz tabi. Hatta bir gün ananenin tansiyon ilacı bitmiş biz sağlık ocağına yazdırmaya giderken kapıda karşılaşmıştık, nereye gidiyorsunuz demişti, bende "ilaç yazdırmaya" deyince kızın kan beynine sıçramış olacak ki "benim ananem o, ilaç yazdırılacaksa  ben yazdırırım" demişti. Anane de "biz damlayla gideriz dönüşte de boza içeceğiz, sen boza dan da anlamıyorsun." demişti. Mükemmel bir gündü, trajikomik olsa da.

1 yıla yakın ev arkadaşımla kalmaya devam ettik, ama sevgilisinin sürekli gelmesi-kalması ailem tarafından duyulunca hoş şeyler olmadı. Bende arkadaşımı kaybetmek istemiyorum tabi ki, buna bir çözüm bulalım dedim, bazı kurallar koyduk, ama o kurallar bozuldu bir çok kez. En sonunda bana seni de seviyorum çok değerlisin ama Akın olmazsa ben yaşayamam demişti. Şunu hatırlıyorum televizyona bakıyordum bu konuşma olurken, gerçekten yaşayamaz mı acaba demiştim içimden.

Evleri ayırdıktan sonra da bir daha görüşmedik, ama ben ananeyi hep hatırlarım, cep telefonu kullanıyor olsa şuan hala kesin görüşüyor olurdum. Ev arkadaşım ve Akın evlenmişler, sosyal medya var allahtan stalkluyoruz sağı solu, çocukları bile olmuş. Bazen stalk yaparken insan görmemesi, öğrenmemesi gereken durumlara da tanık oluyor, sonra hiçbirşey eskisi gibi olmuyor, başıma birden çok fazla kez gelmişliği vardır.

Bazen tercihler böyledir işte, kırılırsın üzülürsün ama başkası için herşey daha başka. O zaman nasıl ya ben onsuz yaşayamam diyor çok saçma demiştim içimden, şimdi çocuklarının bile olduğunu görünce sevindim istemsizce.

Hadi bakalım gecenin bu saatinde sokağa çıkamıyorken, zamana yolculuk yapmak fena fikir değildi sanki. Fazla manidar bir şarkı bırakıyorum aşağıya.