DÜNYANIN NERESİ

DÜNYANIN NERESİ

Sahipsiz bir dünyadayız, neresinde olduğumuzu kimse bilmiyor. Bilmekte istemiyor bence. Yaptığınız asla takdir edilmiyor,açıksözlülüğünüz beş para etmiyor,yalan-dolan hikayelerinizin alkışları altında eziliyoruz hep beraber. Sağduyudan anlatmak istiyorum biraz, ülkemizin bulunduğu siyasi ve jeopolitik konuma girmeyeceğim, konu fazla ateşleniyor çünkü. Farkında mısınız bu ülkede sebepsiz yere ölen insanlar var, kendiliğinden ölmüyor bu insanlar peki bunu biliyor musunuz. Umursamadığınız her kim ya da kimse daha çok ölüyor, canlanıyor canlanıyor bir daha ölüyor.

Ferzan Özpetek'in yakın zamanlarda vizyona giren bir filmi var "Cebimizdeki Yabancı". Konu ve içerikle ilgili tam anlamıyla bir yorum yapmamakla kalıp, bir noktaya değineceğim. Eşcinsellikle ilgili filmde değindiği trajikomik sahneler vardı, gerçekten trajikomikti. Ben heteroseksüel bir birey olarak mesajları aldım, durdum, düşündüm. Sinema salonundan tam anlamıyla anırma sesleri geliyordu, neden ? Bu hayatta ne sizi bu kadar güldürüyor, ya da lanet olsun güldürmesin artık güldürüyorsa da. Her yıl çeşitli sebeplerle ölen trans bireyler var, ailesi tarafından katledilen birçoğunuzun tabiriyle "o kendi istediği için öyle" olan insanlar var. Ferzan Özpetek'in hayatını bilen kaç kişi var bilmem ama, pardon da neye anırarak güldünüz? Bi ara espri anlayışımın kıt olabileceğini bile sorguladım. Zaten lütfen birazcık sizde kendinizi sorgulayın.

Bir toplulukta eşcinsellik konusuyla ilgilendiğimi ve film veya belgeseller izlediğimi söyledim. "Sus, sus, sessiz ol" sesleri yükseldi masadan. Ben yalan mı söyledim, hırsızlık mı yaptım, karışık pideye dönmüş ülkemiz için çıkan binlerce haber için "amannnn bananeeee,hayat çok güzelllll, sevgilimi koluma takarım Bebek'te üç-beş tur atarım" mı dedim, ya da biliyormusunuz ben falanca yer de şu kadar paraya şu yemeği yedim, yok yok yetmez, "canım biliyormusun benim üstemdeki kıyafeti almaya senin paran yetmezzzzz" mi demişim. 

Siyaset konuşamıyoruz, eşcinsellik konuşamıyoruz, ayrıştırılan halklar için konuşamıyoruz. Ne konuşalım biz söyleyin, makyaj videosu da izlemiyorum ki youtube'dan anlatayım, instagram'a saniye başı story'de atmıyorum, yazayım çizeyim. Napalım biz yanyana gelip susalım bence zaten kimse kimsenin derdini de dinlemek istemiyor, en azından bana öyle geliyor.

Gün geçtikçe incelen bedenlerimizin inceliklerinden kopuyorduk.
Kanayan yerlerimizden,
Vurdumduymaz hallerimizden,
Ağlıyorduk ama duyurmuyorduk.

Blogumu tesadüfen okuyan insanlardan zaman zaman mesajlar alıyorum. Birkaç ay önce aldığım bir mesajda bloğum bir paragraf kadar övülmüş, iyi hoş ne güzel ne mutlu bana, okuyup anlayan kitle var. Arkadaş bana diyor ki "yalnızzzzz ki eki ayrı olmalııııı"
O "ki" eki ölsün, 
O "ki" ekini mezara koysunlar.

Yüzeyselliğimize çareler aramıyoruz, bananecilik diye birşey var. Hayat ne güzel, mis.

Dünyanın sonuna doğmuşuz ya da ölmüşüz de haberimiz yok.





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İTAATKAR BİR KÖLE

Resim
İTAATKAR BİR KÖLE Tembellikten ama ciddi ciddi tembellikten okulum uzamıştı, 2013 yılında. Her yıl yaz okuluna kaldığım halde 2 dersten okulum uzuyordu, ama şöyle de bir durum var; ben üniversiteye 2. öğretim olarak başlamış, 1. öğretim olarak bitirmiş bir öğrenciyim, tekrar sınava girip puanım türlü fakültelere tuttuğu halde aynı okulun aynı fakültesinin sadece birinci öğretimini yazarak yoluma devam ettim, ne strateji ama. Bu durum olunca tabi ortalamam sıfırlandı hadi bir daha baştan ortalama yap, sınıfta kalmamak için uğraş, çok uğraşmışım belli ki okulum uzamış. Geliyorum İstanbul'a iki ders için ne gerek var şimdi Eskişehir'de kalmaya, bunun yolu var, elektriği var,suyu var. Bakıyorum tamamen duygusal sebeplerden dolayı paraya ihtiyacım var, hem de nasıl ihtiyaç. Bir mağazada çalışmaya başlıyorum, mağaza müdürü üniversite okuduğum için beni ilk önce kasaya koyuyor, sonra kasadaki kızla bazı yüksek sesli diyaloglarımız olduğunu görünce, beni satışa alıyor. 10 il...
Devamı

CANIMI SIKAN BAĞZI ŞEYLER

 Merhaba, Geçen canımı sıkan birşeyleri düşündüm, yani aslında bunları toplayıp bir liste haline getimeyi ve sonrasında aksiyon almayı. Genellikle hayatımın normal akışında kafama, ruhuma uymayan şeyleri değer ve yargı süzgecinden geçirip aksiyon almak ile tanınırım. Kim ne der, nasıl yapar ve düşünür diye uzun süre düşündükten sonra an itibariyle 30 yaşıma da basmış olmanın anksiyetesiyle birşeyleri sıklıkla değerlendirirken bulurum kendimi. Nee, 30 yaşındayım, zamanın ve mekanın ruhsal mutluluğumuzdan bağımsız hareket ettiği epey gün ve zamandan sonra yine de yaşıyoruz işte be dedirten bir yaş. Birçok değinmek istediğim konu varken içlerinden şunu biraz düşünmek istedim, aslında birçok defa kafama takıldı. Kitap okumak. Dinlediğim bir podcastte buarada asla kişisel gelişim kitabı, podcasti falan okumam, bir tek bana mı saçma geliyor kendini herhangi bir dinlediğin veya okuduğun birşey üzerinden kontrole alıyor ve ehlileşebiliyorluk, yani böyle birşey yoktur gibi, astrolojinin bil...
Devamı

OMG Nerdeyse 2 Yıl Olmuş!!!

NEE!!! 2 Yıldır yazmamak planlarım arasında yoktu, aslında bikaç taslak yazmıştım ama sonra bunları neden yazdığımı unutup devam edemedim gibi birşey oldu. En son taslağımla ilgili bir anım var, yazmakla hasret giderirken oradan başlayayım... Geçen yıl Temmuz ayının başlarında Almanya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan' a tek başıma nerdeyse 20 günlük bir seyahatim olmuştu, aramızda kalsın hayatımın ciddi anlamda güzel seyahatlerinden biriydi. Benim tatil arkadaşlarım da uyumludur haklarını yemiyim ama ben bunu bayadır tecrübe etmek istiyordum veee Budapeşte'de iken ilk günümün ardından yerleştiğim hostele döndüğümde 6 kişilik karma odada 2 genç çocukla kaldığımı öğrendim, tanıştık ikisi de traveller ve 18-19 yaşlarındaydı, ablaları biraz hayat üzerine tavsiyeler verdi, neden vermesin ki?! Zaten ben otobüsle Prag'tan gelmiş ve yorgundum, herkes sessizce uyudu, sonra odaya dingonun ahırı gibi iğrenç kokulu arap mı ne olduğu belli olmayan kaba saba bir amca geldi, ben üst ranzada b...
Devamı