ÇEKMECELER

ÇEKMECELER

Yönetmenliğini Caner ALPER ve Mehmet BİNAY'ın yaptığı 2014 yapımı Çekmeceler filmi son zamanlarda izlediğim ve çok etkilendiğim bir film oldu,konusu, görsel detayları ve oyunculuk performansıyla da dikkat çeken filmin cüretkar sahnelerinin yanı sıra konusuyla da ilgi çekebilecek bir film.

Evrenselliğe artık iyice alıştığımız bu zaman diliminde ruh ve bedenlerimizin senkronize olmayışı fakat ısrarla senkron yakalamaya çalışan halimiz içler acısı halde, neyi-nasıl istediğimizi bilmeden sadece istiyoruz ve ayak uydurmaya çalışıyoruz, hepsi boşuna.Yanlışlar,hatalar hep bundan belki de biz yine kabul etmiyoruz,ayakta kalmaya çalışıyoruz.Her şeye böylesine itaat etmişken neden hala toplum içinde kısık sesle konuşmak zorunda olduğumuz konular var ya da hiç konuşamadığımız, insanlar ilk önce dürüstlüklerini kaybetmeye başladılar sonra da samimiyetlerini, psikolojik,fizyolojik,travmatolojik durumları ne olursa olsun gözetmeden acımasızsa eleştiriyoruz ve düşündürücü; bundan zevk alıyoruz.

Sanat camiasının underground yaşantısı belki de tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor,keşke olgusunun günübirlik zevk ve eğlenceler karşısında acımasızca bir kenara atılışı gerçekliğin ucundan yakalatmıyor değil.Başrol karakterinin psikolojik travmalara bağlı gel-git leri ile ilerleyen filmde, birçok gel-git e gel-gitlerle  hak vermemek neredeyse imkansız.

Anne ve baba olmak belki de dünyanın en kolay şeyi, zor olan görevi başarıyla yerine getirebilmiş olmak. Deniz, yalnızlıklarıyla,sapkınlıklarıyla,hayal kırıklıklarıyla karşımızda ama dikkat çekici birşey de var o hiçbirşeyin iyi gitmesi, yoluna girmesi için çaba da göstermiyor;gelsin hayat aksın böyle.

İzlemeniz şiddetle tavsiyemdir, Zenne de çok güzel bir filmdi ama bence daha amatör, bu işte tamam şimdi olmuş dedirtti.

Bu yüzden karakter veya çözümlemelerle ilgili çokta bilgi vermeden,filmin içindeki duygulardan bahsetmek isterim.

Birşey var hepimiz bunu çözümleyemiyoruz, açgözlülük.

Evet tam olarak böyle, sakin kalamıyoruz bu yüzden, kimin ne yaptığı kendimizin ne yaptığının önüne geçiyor bazen ve acemi hırslarımızı duygularımız pahasına harcıyoruz.Çok arkadaş,çok insan,çok sevgili... kabul edin bunların içinde bile yalnızsınız ve yanlış yapıyorsunuz. Doğrunun peşinden değil, doğru olma ihtimali genele bakılırsa daha yüksek olanın peşinden koşuyoruz,çok yanılıyoruz.