İKLİMLER


                                            

               Yazmayalı uzun zaman olmuş, hayat ne kadar yormuş ne kadar üzmüş beni yazamayacak anlatamayacak kadar.İnsanlar diyorum neden böyle kim için ve ne için , günlerimiz birbirimizden nefret etmekle geçiyor, sinirlendirmek, üzmek ve kırmakla da aynı zamanda.Durum böyle olunca tekrar yazmaya karar verdim hatta yazıp paylaşmaya, ben yazarım peki sen okur musun ?

               Nuri Bilge Ceylan, İklimler filminde öyle güzel anlatmış ki, istiyoruz, elde ediyoruz, sonra da bırakıp gidiyoruz, çünkü hepimiz şımarık çocuklarız. Yaş farkı , kültür farkı vb. nedenler , biz neden arıyoruz çünkü canımız sıkılıyor. Peki tamam kimse çokta tutkulu bir aşk yaşamıyor belki de yaşayamıyor, yalnızlığa mı alıştık ne , böyle daha iyi. 

                Çokta tutkulu olmasa gerek başrol karakterlerinin aşkı, karmaşık, bizim ilişkilerimize çok benziyor,hepimizin. Karmaşanın içindeyiz, bedenimiz , ruhumuz bu karmaşa beynimizi köreltiyor farkında değiliz. Ne olduysa oldu işte aramızda senin için kalkıp Ağrı'ya geldim diyor adam; ne yani ayağına gelmişken de hala naz mı yapacaksın; belki de durumun en türkçeleştirilmiş, popüler kültür hali.Sen hiç kırık bardaktan su içtin mi ? ya da içmeyi becerebildin mi.Neden tam da yerinde kullanacağım şu cümle ile ; iş işten geçtikten sonra, nasıl bunu yapabiliyoruz kendimize ,böyle acı verebiliyoruz. İmkansızlıklarda anlatılmış belki de en yalın haliyle, görülemeyen ama hissedilebilen.

                  Herkes yalnızlığına bir çare arıyor ama doğru ama yanlış, belki de pek çok şeye çare arıyoruz, bulamıyoruz ve hırslanıyoruz işte bu hırs bizi Ağrı 'lara gönderiyor, ışınlıyor falan hatta. İçimizde kaldıysa en ufak umut parçası harcamak istiyoruz, bozuk para misali.

                  Bilmek ama itiraf edememek, kendi kurduğumuz dünyaya inanmaya başladık ilk önce sonra da kendi yalanlarımıza inanmaya başladık. Filmde Bahar karakteri de bunu yapıyor işte tamda bunu, biliyor ama konuşamıyor, anlıyor ama anlatamıyor. Yine kim ve ne için , bilinmez. Bir sahnede diyor ki "Bizim mutsuzluğumuz onları mutlu eder"; adam şaşkın kadın bunu nasıl der niye der, kadın mutsuzluğa inanmış mutluluğa değil, tutamıyor içinde bazı zamanlarda böyle patlak veriyor bizim inandığımız yalanlarımız.

                  
                   Bugün ne kadar fazla sorguladığımı farkettim hayatı, farkettikçe yazmak istedim, anlatmak istedim, bazen böyle dolaylı bazen de apaçık.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İTAATKAR BİR KÖLE

Resim
İTAATKAR BİR KÖLE Tembellikten ama ciddi ciddi tembellikten okulum uzamıştı, 2013 yılında. Her yıl yaz okuluna kaldığım halde 2 dersten okulum uzuyordu, ama şöyle de bir durum var; ben üniversiteye 2. öğretim olarak başlamış, 1. öğretim olarak bitirmiş bir öğrenciyim, tekrar sınava girip puanım türlü fakültelere tuttuğu halde aynı okulun aynı fakültesinin sadece birinci öğretimini yazarak yoluma devam ettim, ne strateji ama. Bu durum olunca tabi ortalamam sıfırlandı hadi bir daha baştan ortalama yap, sınıfta kalmamak için uğraş, çok uğraşmışım belli ki okulum uzamış. Geliyorum İstanbul'a iki ders için ne gerek var şimdi Eskişehir'de kalmaya, bunun yolu var, elektriği var,suyu var. Bakıyorum tamamen duygusal sebeplerden dolayı paraya ihtiyacım var, hem de nasıl ihtiyaç. Bir mağazada çalışmaya başlıyorum, mağaza müdürü üniversite okuduğum için beni ilk önce kasaya koyuyor, sonra kasadaki kızla bazı yüksek sesli diyaloglarımız olduğunu görünce, beni satışa alıyor. 10 il...
Devamı

CANIMI SIKAN BAĞZI ŞEYLER

 Merhaba, Geçen canımı sıkan birşeyleri düşündüm, yani aslında bunları toplayıp bir liste haline getimeyi ve sonrasında aksiyon almayı. Genellikle hayatımın normal akışında kafama, ruhuma uymayan şeyleri değer ve yargı süzgecinden geçirip aksiyon almak ile tanınırım. Kim ne der, nasıl yapar ve düşünür diye uzun süre düşündükten sonra an itibariyle 30 yaşıma da basmış olmanın anksiyetesiyle birşeyleri sıklıkla değerlendirirken bulurum kendimi. Nee, 30 yaşındayım, zamanın ve mekanın ruhsal mutluluğumuzdan bağımsız hareket ettiği epey gün ve zamandan sonra yine de yaşıyoruz işte be dedirten bir yaş. Birçok değinmek istediğim konu varken içlerinden şunu biraz düşünmek istedim, aslında birçok defa kafama takıldı. Kitap okumak. Dinlediğim bir podcastte buarada asla kişisel gelişim kitabı, podcasti falan okumam, bir tek bana mı saçma geliyor kendini herhangi bir dinlediğin veya okuduğun birşey üzerinden kontrole alıyor ve ehlileşebiliyorluk, yani böyle birşey yoktur gibi, astrolojinin bil...
Devamı

OMG Nerdeyse 2 Yıl Olmuş!!!

NEE!!! 2 Yıldır yazmamak planlarım arasında yoktu, aslında bikaç taslak yazmıştım ama sonra bunları neden yazdığımı unutup devam edemedim gibi birşey oldu. En son taslağımla ilgili bir anım var, yazmakla hasret giderirken oradan başlayayım... Geçen yıl Temmuz ayının başlarında Almanya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan' a tek başıma nerdeyse 20 günlük bir seyahatim olmuştu, aramızda kalsın hayatımın ciddi anlamda güzel seyahatlerinden biriydi. Benim tatil arkadaşlarım da uyumludur haklarını yemiyim ama ben bunu bayadır tecrübe etmek istiyordum veee Budapeşte'de iken ilk günümün ardından yerleştiğim hostele döndüğümde 6 kişilik karma odada 2 genç çocukla kaldığımı öğrendim, tanıştık ikisi de traveller ve 18-19 yaşlarındaydı, ablaları biraz hayat üzerine tavsiyeler verdi, neden vermesin ki?! Zaten ben otobüsle Prag'tan gelmiş ve yorgundum, herkes sessizce uyudu, sonra odaya dingonun ahırı gibi iğrenç kokulu arap mı ne olduğu belli olmayan kaba saba bir amca geldi, ben üst ranzada b...
Devamı