you're in my world

YETERSİZ Bloğumu takip eden, okuyan insanlardan "agresif" yazdığıma dair bir geri dönüş aldım. Hayatın kendisi bu kadar agresifken benim sadece yazarken agresif olmam çokta doğru bir tutum değil midir? 1 yıla yakındır dans ediyorum, 2016 değerlendirmesi yaptığım yazımda da belirttiğim gibi. Evet bir partnerim yok ve önüme gelen yani demek oluyorki dansa kaldıran herkesle dans ediyorum, şaka mısınız bu soruyu bir milyonuncu kez sorabiliyorsunuz? Çok eğitimli, kültürlü aile çocukları "Kadın Kokusu" nu da izlememiş olamazsınız. Hayatımda ilgimi çeken kişi ve karakterleri telefonumun "S Note" u na kayıt ediyorum, daha da ilgimi çekici birşeyler veya birileri oluyorsa "I write because a lot of to say..." defterime kayıt ediyorum. Tercümeye gerek yok sanırım, hepimizin türlü dillerde konuşma ve anlamanın ustasıyız. Çok sevdiğim dans hocam bana geçen hafta şöyle bir soru sordu;  "Neler yapıyorsun?" Yani neler yapıyordum, düşün...

2016 Bazen oluyor böyle, yazamıyorum... Yazacak ve anlatacak birçok şey var iken ben yazamıyorum. Gelelim 2016'ya; Bu yıl sıkıcı birçok yemek kurallarımı bırakıp hızla kilo almaya başladım, hala 34 bedenim ama bölgesel fazlalıklarım yok değil. Bu çok kalorili, bu çok yağlı diye geri çevirip, ne yiyeceğim diye dört dönüp insanları sinir ettiğim bir alışkanlığımdan kurtuldum. Çünkü insanları sağlıklı yaşam bilmem neyimle çok sinirlendiriyordum. Kimse buna tahammül edememişti önceki yıllarda :) Dans hayatıma girdi, Tango yapıyorum neredeyse 1 yıldır ve beni çok ama çok mutlu ediyor. İşe sürekli bir yerlerimi sakatlayarak ya da uykusuz gidiyorum, aradığım şey dans etmekmiş. Beni yoran, sürekli aramak,sormak,yazmak zorunda olduğum birçok insandan kurtuldum ve çok mutluyum. Hayat felsefem olan "Beni yoran hiçbir şeye yer yok hayatımda" mottosunu bu yıl çok güzel yaşadım. Az insan çok mutluluk diyebiliyorum. Hayat düzenimi yaşlandığım için mi bilmiyoru...