you're in my world

YOUR WAY Söylemeden edemeyeceğim teşekkürler bloğumu okuyan herkes... Sürekli görüntülenme gördükçe mutlu oluyorum,birileri bir yerlerde belki de konuşuyordur diyorum. Hepimiz youtuber olmak istiyoruz, bi ara da fotoğrafçı olmak istiyorduk. Neden her şeye bu kadar kısa yoldan ulaşmak istiyoruz; hayat çok yorduğu için mi, insanlar çok yorduğu için mi, çalışmak çok yorduğu için mi, aşk meşk işleri çok yorduğu için mi ne için ne? Saçma sapan kanallar açıp saçma sapan videolar koyuyorsunuz, kusacağım artık! Halbuki ben Youtube'a gezgin videoları ve tabi ki de Leyla ile Mecnun izlemek için girerken bu videoları görmek zorunda mıyım; "bilmem neyde bilmem ne yaptım, bilmem ne challenge" gerçekten berbat, hiçbir derinliği yok ve en kötüsü de buradan para kazanabileceğinizi düşünüyorsunuz. ÖSS'de (yani en azından üniversite giriş sınavının adı benim girdiğim zaman buydu) kassaydınız da daha çok para kazanacağınız bir şey okusaydınız, bunu kendime de tavsiye etmiyor değil...

GÜN OLUR ASRA BEDEL Cengiz Aytmatov bu efsane kitabı yazarken neler düşündü bilmem ama ben bu satırları yazarken baya düşündüm baya baya... Hayatımın bir anda nasıl değiştiğini belki yazarak her zaman yaptığım gibi rahatlayarak anlatacağımı düşündüm. Annem bir trafik kazası geçirdi, 7 gün yoğun bakımda kaldı.Burada paylaştığım bir yazımda hayatımda hiç o kadar ağladığımı hatırlamıyorum demiştim halamın vefatından bahsederken. Hayatımda yani 28 yıl çokta bir hayat ise ki ben kendimi 50 yıl yaşamış gibi hissediyorum.  Hayatımda hiç o kadar uzun süre aç kalmadım, o kadar uzun süre uykusuz kalmadım, o kadar uzun süre ağlamadım, o kadar uzun süre insanlara nezaket göstermek zorunda kalmadım. Evet yanlış duymadınız "nezaket göstermek zorunda kalmak" ve hala gösteriyorum. Koca Türkiye Cumhuriyeti' nde 80 milyon insan yaşıyor ise yarısından fazlasının acil psikolojik destek alması gerekiyor. En acilinden diyebilirim. Arkadaşlar,dostlar,baylar,bayanlar yemeyin içmeyin...